Gedichten Nederlands

Ik herinner me niet dat ik nooit dichtte.

Ik herinner me dat ik met mijn okergele Volkswagen Kever pech kreeg en verdwaalde in Den Haag en die stad nog altijd haat.

Ik herinner me dat ik leerde, dat wat ik schrijf, consequenties kan hebben.

Ik herinner me de 21-jarige Joke met haar rode lippenstift uit Lelystad, die een affaire had met haar getrouwde, bijna gepensioneerde, baas.

Ik herinner me dat mijn broer een grote steenpuist op zijn linker bil had en dagen alleen maar kon liggen kermen dat hij kramp kreeg in zijn nek.

Ik herinner me de weeïge geur van sex op een doordeweekse avond.

Ik herinner me dat Jeannet zei, dat ik een deurmat was, terwijl ze zelf verliefd was op de niet-bestaande Italiaanse maffiabestrijder Mario, die haar al twee keer voor het altaar had laten staan.

Ik herinner me een halvegare Human Resources manager Frans, die aan mijn zakelijke motieven twijfelde, toen ik hem vertelde dat mijn collega zijn handen niet kon thuis houden na vijven.

Ik herinner me de langdurige heterofase waar ik doorheen moest. Was blij toen het na 27 jaar en 8 maanden eindelijk voorbij was.

Ik herinner me dat mijn zus de rotondes in het Lake District net zo lang rond reed, totdat ze er geheel van overtuigd was dat ze de linker exit nam. Zes minuten op een rotonde rondrijden is best lang, ook al is het in het buitenland.

Ik herinner me dat jouw heupen precies in de vorm van de mijne pasten. Dat was dan ook het enige.

Gepubliceerd in Turing Top 100 bundel: #Goudlicht en Avondschijn

#TuringEregalerij2017

"Een gedicht dat ondanks de herhaling niet langdradig wordt, vol prachtige beelden en met een behoorlijk ontnuchterend en ontroerend slot. Knap hoe verschillende herinneringen, die ogenschijnlijk los staan van elkaar, toch één geheel lijken te vormen."

Try out – Take IV

mocht je je geven in onwetendheid

eerst proberen, raak deze huid aan en voel de zeese onderstromen

recycle deze gepokte liefde tot herboren

eerlijk rende je uit de startblokken

langzaam realiseerde je dat je niet geoefend had

anders nu anders

niet dat het vreemd voelt

nagelnieuw zichtbaar door helder murenglas

ernstig positief en licht enthousiast

zonder tekort of overschot

wil je deze oude ik

afval zou ik het niet willen noemen

rustiek onderhuids, zetel klaar en kalm alert

tastbare truwant onzeker tot op het bot

jouw hart heilig in deze handen draai het rond, overbelicht het

of houd je het liever zelf nog langer vast

naakt staat mijn ziel voor je

kleed me aan met fluwelen handen

eerst een schietgebed voor vertrek

reis dan af in mij

Pao da Vida